لطف بی پایان

به آب نیاز داریم. خشک آبی بیش از حد زیاد است. امسال کمی برف باریده و امیدواری‌ها را برای رفع یا کاهش خشک آبی زیادتر کرده است. اما، مردمی هستیم که بیش از حد به بقیه داریم و برف‌های خانه مانرا که باید بگذاریم، آب شود و زیر زمین برود تا بدرد خودمان بخورد، به کوچه و جر می اندازیم تا به جای دیگری برود و بدرد کسان دیگری بخورد و نیاز دیگران رفع شود. همین است که لطف بی پایان به حق دیگران داریم. 

می خواستم کمی کمپین کنم و از انداختن برف به کوچه و جر آب جلوگیری شود. اما در عمل، حتی در خانه خودم هم نفوذ لازم را نداشتم و حرفم اثر نکرد. چطوری می‌توان در جای دیگری موثر بود وقتی حتی در خانه نفوذ لازم را نداریم؟ از خیر این کمپین گذشتم و فعلا فکر می کنم فقط روزگار بگذرانم و ببینم چه می شود.