یادوار‌ه‌ها
زندگی: اشکی که خشک می شود، لبخندی که محو می شود، یادی که می ماند.
یادوار‌ه‌ها
زندگی: اشکی که خشک می شود، لبخندی که محو می شود، یادی که می ماند.
هنوز یکجاییم
روزهای تلخی را گذرانده ایم و روابط مان هنوز بسیار بد است. جدا نشده ایم. شاید تنها دلیل اینکه جدا نشده ایم، دو تا فرزندمان باشد. در عمل اما از هم جدا زندگی می‌کنیم. با هم صحبت نمی کنیم. گاهی غذا می خوریم، گاهی نه. آینده همچنان تیره و تار است و نامعلوم. اکنون اما، من هم هیچ علاقه ای به این زندگی ندارم.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد