یادوار‌ه‌ها

یادوار‌ه‌ها

زندگی: اشکی که خشک می شود، لبخندی که محو می شود، یادی که می ماند.
یادوار‌ه‌ها

یادوار‌ه‌ها

زندگی: اشکی که خشک می شود، لبخندی که محو می شود، یادی که می ماند.

گردن شتر

میدانید ما همیشه، وقتی کار اشتباهی می کنیم، خودمانرا با شتر مقایسه می کنیم؟ حتماً متوجه شده اید وقتی کار اشتباهی از ما سر می زند می گوئیم شتر کجایش راست است که گردنش راست باشد. چه ربطی ما با شتر داریم؟ چرا خودرا با شتر مقایسه می کنیم.

ما علی القاعده خودرا با شتر مقایسه می کنیم. تا زمانی که خودرا با شتر مقایسه می کنیم، معلوم است که زندگی مان تفاوتی با شتر نخواهد داشت.

اما چرا ما خودرا با شتر مقایسه می کنیم؟ مگر ما شتریم که می گوئیم کجای مان راست است که گردن مان راست باشد؟ از سوی دیگر این تشبیه به شتر نگرش مانرا به خود مان و ارزشی که برای خود قائل هستیم، نشان می دهد. ما در زندگی مان خودرا هم سطح و هم ارزش شتر و هم رنگ شتر تلقی می کنیم. تا این نگرش را داشته باشیم علی القاعده زندگی مان یکنواخت خواهد بود.

این را می توانیم در واقع امر هم ببینیم. در طول تاریخ زندگی ما کمترین تحول را به سمت جلو داشته است. طی سالها ما زندگی شتروار داشته ایم.